ενεπιδημώ

ἐνεπιδημῶ, -έω (Α)

παραμένω πρόσκαιρα σε έναν τόπο («οἱ κατοικοῡντες καὶ οἱ ἐνεπιδημοῡντες τῇ πόλει»).